Opnieuw reisden we weer af richting Saulieu om voor de vierde keer het Festival in Saulieu mee te mogen beleven. Ik blijf een ‘broekie’ want er zijn er velen die dit festival al sedert vele jaren meemaken. De weergoden waren de organisatie weer gunstig gezind, droog zonnig weer en niet te warm. De eerste verandering viel al gelijk op. De dansvloer en podium waren verhuist naar achter op het plein omdat op de oude locatie parkeervakken waren aangelegd. Een gouden greep omdat er nu rondom de dansvloer tafels en stoelen konden worden geplaatst zodat je niets van de actie mist als je wat zit te eten of even wat uitrust van het vele dansen.
Er was weer een hoop goede muziek aanwezig op het festival. We kunnen er veel over zeggen maar je had er gewoon zelf bij moeten zijn. De opkomst was weer groter dan vorig jaar en op de zaterdagavond in de zaal was het zelfs een tweetal uurtjes te druk. Op de Giga grote dansvloer was het dringen geblazen. Er waren drie bands die er uitsprongen, natuurlijk de twee Amerikaanse bands Feufollet met hun mix van moderne cajun en Bonsoir Catin, die zelf Saulieu als een warm bad ervaarden en de ruige aanpak van Lil’ Jim’s Big Squeeze die vooral bij de jeugd aansprak.
Over die jeugd gesproken, ik sprak met een jonge man die eigenlijk min of meer door zijn ouders ontvoerd was naar het festival. Hij bleek het toch heel erg naar zijn zin te hebben gehad en wilde best terugkomen! Zou het bij de opvoeding horen?
– Henk Mutsaers